Sobota pod znakiem LB (leżenie bykiem) 
Dziś za namową Rafała przejażdżka opodal dąbrowskich kałuż.
Rafała i jego bratanka zgarniam ze śródmieścia i bokami śmigamy do Będzina i dalej wzdłuż wałów na Zieloną. Tam przekraczamy Przemszę i od strony Preczowa dojeżdżamy na Ratanice.
Spotykając na ławeczce znajome klubowe twarze w osobach Tomka i Michała. Chwilę po nas dociera Tomasz kolejny, który dołącza do naszej rundki. 
Poimy gardła i tniemy dalej przez Wojkowice Kościelne, Podwarpie i Trzebiesławice do Chruszobrodu, gdzie to bratanek Rafała miał ochotę pofocić kilka przejeżdżających pociągów. Udało się aż jeden, a drugi na P1 w drodze powrotnej. 
Na Gołonogu nadszedł czas zawijania na kwadrat. Szybkie cześć i z Tomaszem zaginamy na Zagórze.

Chwila odpoczynku zmiana koła i nocka w pracy,

Na piątek zaplanowane drobne prace naprawcze w rowerach taty i brata. Nim do prac serwisowych się zabrałem trzeba było jeszcze dniówkę w pracy zaliczyć.

Zakręcony czwartek. 
Niezmiennie od 3 tygodni wczesnoporanny dojazd pracowy. Dniówka zlatuje szybko i po 13:00 ruszam z lekkim zagięciem na kwadrat.
Pod drzwiami odkrywam, że klucze od kwatery się w pracy zostawiło. W tył zwrot i kierunek Inwestycyjna.
Skleroza nie boli - nakręcić się trzeba.
Dostawszy się do domu wrzucam coś na ząb i na dwa rowery z Anną kręcimy do Stawiki spotkać się z koleżanką. Popołudniowa integracja połączona z wieczornym zagięciem do Kato w celu odprowadzenia koleżanki na jej dzielnię. Noc ciepła aż by się chciało jeszcze pokręcić, a tu trzeba na kwadrat zaginać bo jeszcze jutro ostatnia w tym miesiącu poranna szychta.

Merida poszła w ruch od rana. Po południu na rowery dwa. Oby dwa ze stajni wyprowadzone i rundka na P3 trochę po leżakować trochę zażyć kąpieli. Przyjemności do zachodu słońca po czym powrót na kwadrat.

Po wczorajszym intensywnym popołudniu wstawać się jakoś nie chciało, ale gdy zorientowałem się ile przeciągnęło mi się leżakowanie trzeba było ostro podkręcić tempo startu.
Udaje się zmieścić w oknie startowym.
Big szybszy więc on ponownie poszedł w ruch.

Po pracy kusiła mnie włóczęga po bukowskim lesie w poszukiwaniu drzewiastej litery N (znak północy) około boru biskupiego. 
Obserwując chmury jednak odpuściłem i wybrałem się na krótszą pętlę. 
Z pracy na Browar następnie Porąbka, Kazimierz. Wjazd do DG od strony Grabocina. Wyskakuję na głównej drodze Strzemieszyc i odbijam na Jamki, skąd na Laski. Po dotarciu na Kasprzaka wpadam na ścieżkę i kręcę pod WORD. Przeczucie burzy nie zawiodło. Front zaczyna gonić. Za drogą pod Auchan przy DK 94 i dalej przez Starocmentarną na Zagórze. Drobna wichura się zerwała, ale smugi deszczu, które widziałem z oddali gdzieś się straciły i akurat mnie ominęły.

Się zmobilizowałem i na popołudniowy okrąg się wybrałem. Za cel Lotnisko - a dlatego, że mnie dawno tam nie było.
Chwilę przed 17:00 odpalam Meridę i kierunek przez Piotrkowską na Będzin. Na Nerce odbijam na Łagiszę z wariantem przebicia się przez całą starą drogę "913" na Lotnisko.
Schody zaczynają się już za pokonaniem DK 86. Pierwsze wahadło, ale nawet udaje się sprawnie przemieścić się z innymi oczekującymi na zielone między jeszcze pracującymi pomarańczowymi.
Na wysokości tartaku konieczna była przenioska. Jedyny nieprzejezdny odcinek tej drogi. W Strzyżowicach krótka pauza w celu nabycia płynów. 
Od tego momentu nie licząc zjazdu na Rogoźnik już praktycznie pierwsza warstwa asfaltu wylana. W Myszkowicach jeszcze trochę szutru i po około godzinie osiągam Pyrzowice. 
Za S1 mija mnie pierwszy króliczek. Taki nie pozorny, a nie miałem dziwnie mocy aby go dogonić.
Wpadam na pętlę wokół Lotniska zaczynając od Zendka. Tuż przed Zadzieniem szoson podpuszcza do zwiększenia tempa. Ale moje 25 km/h wydaje się maksem jaki w tym momencie silnik wydoli. Pośpieszny uciekł, a tu zaś się napatoczył towarzysz na 29. No myślę sobie temu się nie dam. Udaje mi się odstawić go na chwilę ale w Boguchwałowicach jakoś mnie dziwnym trafem dogania. 
Zamieniamy kilka zdań i każdy w swoją stronę.
Już nie szarpanym tempem przez Wojkowice docieram na bieżnię P4. Ludzi nawet nie za dużo, ale i tak znalazł się kolejny, który zmotywował mnie do ponownego podkręcenia obrotów. Zmagaliśmy się tak aż do mostu między 3 i 4. Opuszczam sparing partnera i czynię na wyrównanie oddechu 1,5 rundy po bieżni P3.
Mało było to i na powrocie zaraz za wyjechaniem z trójki siada mi na koło kolaż z córeczką w foteliku. Momentalnie mnie mija i odstawia. Zszokowany faktem siadam mu na ogonie i wspólnie w zabójczym dla mnie wyjątkowo dziś tempie docieramy na Zagórze. Dziękuje za podholowanie i zjeżdżam na kwadrat.
Oj dali mi popalić Ci przypadkowi koledzy po fachu. Dawno taki spocony nie byłem.

Dopracowa rundka na Zenicie. Po powrocie jak aura pozwoli zmiana rumaka i dłuższy objazd.

Niedziela na leniucha. Skromny dojazd do rodziców i z powrotem, bo się na nogach iść nie chciało.

Mało mi było i dziś jeszcze przypadł dyżur w pracy. Dziś w ruch poszedł Zenit. Popołudniowa sobota również na relaks poświęcona.

Maraton porankowy. Dziś dowiaduję się, że przyszły tydzień również na rano. Nie pośpi się :D. Na dodatek konieczne było zostanie dłużej i przesiaduję 11 h w pracy. 
Po nich mimo pogody odechciało mi się objazdów i wieczór minął na spotkaniach koleżeńskich przy zimnym orzeźwiającym 14-dniowym.