Program szwędacz - trasą wzdłuż małego pogranicza :p
Załączam w głowie szwędacza, maszyna losująca i wyszło na DG wbijam na drogę, krótki sprint by nogi rozgrzać i jestem na P3. Przejazd przez promenadę, a może się ktoś napatoczy, żadnej znanej twarzy więc jadę dalej. Kurs na Park Zielona, w parku singielkiem pod mostek na Przemszy. Na drugą stronę, trochę fajnego błotka i szok pod przystanek na Niepiekle wylali nowy asfalt. Kolejne terenowe odcinki zanikają. Co dalej. Skoro tu jestem przybrałem kierunek na Górę Siewierską, spodobało mi się fajne miejsce do medytacji i refleksji. Na Preczowie wbijam się w las, trochę modyfikując trasę co z Limitem jechałem. W efekcie wyjeżdżam przy boisku chyba już w Sarnowie, po lewej miałem tablice Będzina, a ja w prawo do świateł i przecinam krajówkę. W Psarach na wysokości Pizzerii pakuję się znów w teren. Tym razem jadę identyczną trasą (tylko w przeciwnym kierunku co miałem możliwość objazdówki z Edytą i Aśką oraz Limitem z Góry Siewierskiej) do Goląszy. Przy kapliczce w lewo lekko pod górę i jeszcze wyżej teraz w prawo i kręcę pod Brzękowice Wał nawet mi to bez żadnych trudów poszło. Chwila na panoramę i jeszcze wyżej najpierw pod wieżę telefoniczną i do punktu startu paralotniarzy. Tu mała przerwa, ku mojemu zdziwieniu tylko 23 km do tego miejsca. Patrząc na czasoumilacz, podążam do Rogoźnika z myślą, że gdzieś się spotkam z grupą ustawkową. W parku ich nie ma. No trudno jadę dalej. Przez Bobrowniki przedostaję się do Wojkowic koło domu Strażaka. Wpadłem na genialny pomysł przejechania jak najdłużej wzdłuż wałów rzeki granicznej BRYNICY, aż do Sosnowca gdzie wpływa do Przemszy. Początek zaczynał się fajnie, trochę błota, kamieni, trawy jeszcze w miarę. Potem z trawy zaczęła się większa trawa, kępy krzaków i pokrzyw więc po paru km taranowania zbijam na bok wylatując przy moście koło Przełajki. Chwilowo chaszczów miałem dosyć więc wpadam na asfalt. Potem znów teren i pod wały ile się dało, i tak parę razy na wał i obok niego docieram do Czeladzi koło Strusi. Tutaj przebijam się na drugą stronę 94 i nadal za rzeką podążam. Prawie 80% do Milowic jest w stanie się przedostać. Na Milowicach opuszczam rzekę na moment podkręcając tempo. Do rzeki dostaję się znów w Parku na Kresowej. Dalej bez problemu można koło rzeki jechać, no prawie trochę syfu i gruzu jest na wysokości starych zakładów Dudy. Ja nie wiem ten magistrat powinien jakieś kary nakładać i to konkretne na poczet miasta, za taki burdel, który od co najmniej roku tam zalega.
Dalej ścieżką koło oczyszczalni do Mikołajczyka.
Późna pora się już zrobiła i zapętlać już czas. Wiec załączam homologację opaski i inne bajery i zmierzam w kierunku Ludwika mijając po drodze paru batmanów. Ciemna ulica, sam ich ledwo widziałem, co dopiero blaszaki. MUSZĘ POMYŚLEĆ NAD JAKĄŚ AKCJĄ NA TEN TEMAT W KOŃCU. Na Narutowicza, odbijam na Kombajnistów i jeszcze dorzucam sobie premię specjalną podjazd pod Kukułek. Te górki się jakieś małe ostatnio wydają. Wypatruję krótki etap singielka między polami. Nie jechałem jeszcze tędy, ale podejrzewałem gdzie wyjadę i się nie pomyliłem. Wyskoczyłem na Zagórzu. Ostatni etap to już pofałdowana droga do domu od ronda JP II (zjazd i wjazd) rozpędzam bika i prościutko jak droga prowadzi na centrum Zagórza.
Wypadzik chodź dziś w teamie jednoosobowym i tak mile spędzony.