Zimowa Babia 2020
Sobota, 29 lutego 2020
· Komentarze(0)
Kategoria Inne
Końcówka lutego nie rowerowa, ale i tak mocno aktywna.
W dochodzący do lutego raz na 4 lata dzień z klubowo - koleżeńską ekipą sosnowiecko-mysłowicką wybraliśmy się na kolejną zimową próbę zdobycia królowej Beskidów.
Dla mnie to już drugie zimowe podejście. Przy debiucie pogoda była bardziej łaskawa, ale za to widoki na szczycie mizerne. Dziś już od Krowiarek wiatr dawał się ze znaki. W końcu miałem okazję doświadczyć co znaczy wieje na Babiej. Jeszcze w lesie było w miarę, ale po dojściu na Sokolicę. Powiewy były tak intensywne, że ekipę skierowaliśmy w drogę powrotną do przełęczy, aby zielonym odbili do Schroniska.
Stety i niestety było kilku wyrywnych, którym z braku zasięgu nie dało się powiadomić, że wracamy. Z Pawłem i Adamem poszliśmy dalej ku Szczytowi pozbierać tych co wyrwali szybciej do przodu. Idąc godzinę w tej zawiei udało nam się wyłapać brakującą piątkę i w ośmiu Szczyt zaliczyliśmy. Przyjemności w tym żadnej tym razem nie miałem. Mimo, że widoczność była rewelacyjna.
Po zdobyciu szczytu do przełęczy Brona i zejście do Schroniska na Markowe Szczawiny. Godzinka na popas i zejście czaarno-niebieskim szlakiem do busa przy Stoku Policzne.
Po powrocie do Mysłowic, doszedłem do wniosku, że żeby się dobić ruszyłem w 10 km spacer powrotny do domu.
Zawiany Diablak
Ekipa na Szczycie
W dochodzący do lutego raz na 4 lata dzień z klubowo - koleżeńską ekipą sosnowiecko-mysłowicką wybraliśmy się na kolejną zimową próbę zdobycia królowej Beskidów.
Dla mnie to już drugie zimowe podejście. Przy debiucie pogoda była bardziej łaskawa, ale za to widoki na szczycie mizerne. Dziś już od Krowiarek wiatr dawał się ze znaki. W końcu miałem okazję doświadczyć co znaczy wieje na Babiej. Jeszcze w lesie było w miarę, ale po dojściu na Sokolicę. Powiewy były tak intensywne, że ekipę skierowaliśmy w drogę powrotną do przełęczy, aby zielonym odbili do Schroniska.
Stety i niestety było kilku wyrywnych, którym z braku zasięgu nie dało się powiadomić, że wracamy. Z Pawłem i Adamem poszliśmy dalej ku Szczytowi pozbierać tych co wyrwali szybciej do przodu. Idąc godzinę w tej zawiei udało nam się wyłapać brakującą piątkę i w ośmiu Szczyt zaliczyliśmy. Przyjemności w tym żadnej tym razem nie miałem. Mimo, że widoczność była rewelacyjna.
Po zdobyciu szczytu do przełęczy Brona i zejście do Schroniska na Markowe Szczawiny. Godzinka na popas i zejście czaarno-niebieskim szlakiem do busa przy Stoku Policzne.
Po powrocie do Mysłowic, doszedłem do wniosku, że żeby się dobić ruszyłem w 10 km spacer powrotny do domu.
Zawiany Diablak
Ekipa na Szczycie
gozdi89
