DPD - kurierowy poduszkowiec

Błogi czas urlopu się skończył i przyszło ruszyć do pracy.
Od dłuższego czasu pobudka 6:00 rano, w sumie w czasie wyjazdu dookoła Województwa też tak człowiek wstawał, ale to z przyjemności nie obowiązku.
Powolne szykowanie i wyjazd w oknie startowym 7:35. Przejazd do pracy standardową niezmienną trasą. Na miejsce docieram z 3 minutowym zapasem, średnia ok. 28 km/h.

Kończąc pracę próbuję namierzyć Tomka, gdzie to w tej chwili się znajduje. Bym się z nim razem zabrał na Łosień i Moni podrzucił legitymację, Jednak cisza w eterze. Kończy się na tym, że ruszam do Prezesowej na Rawę, Jakoś tak wyszło, że pozostałem tam do zamknięcia galerii. 

Na drogę powrotną do domu dostaję propozycję specjalnego kursu z ekstra przesyłką. Gabaryt spory jednak nie duża waga. Hmmm do sakwy nie weszło, ale udaje się przymocować pufkę na bagażnik ściągając ją linką elastyczną.

Drobny problem był z oświetleniem na tył. Na szczęście pomysłowy Dobromił tylnego tik taka wypiął z mocowania i wsunął pod strecz zabezpieczający przesyłkę. Teraz bezpiecznie mogłem jechać. Jadąc po drodze, nie wiem co się stało, ale z wyjątkowo wielkim zapasem samochody mnie wyprzedzały. By nie gonić po głównych drogach z dużym gabarytem, trasę powrotną poprowadziłem przez Piaski, Pogoń, Środulę i dopiero za Plejadą wyskoczyłem na dwupasmówkę, żeby zjechać na Małe Zagórze, skąd kręcę do rodziców.
Życzenia urodzinowe Tacie złożone w tył zwrot i już prosto do domku.

Zastanawiam się skąd przychodzą mi tak zwariowane pomysły, aby meble rowerem przewozić. Chyba wszystko to po babeczkach, które czekały na mnie po ostatnim tygodniowym wojażu wokół województwa.  Wszystkie moje :D